Een goede maand later

Gegroet iedereen,

De tweede maand in Fissel is volop bezig, en er is ondertussen toch al een beetje te beleven geweest. Tijd dus om de achterblijvers op de hoogte te brengen, want bij sommigen is de honger groot heb ik begrepen :)

Wat de integratie in de senegalese samenleving betreft gaat het uitstekend. Ik spreek enkele woordjes Sérère zodat ik tenminste al “hallo” en “hoe gaat het” kan zeggen. Beetje bij beetje begin ik de mensen ook (bij naam) te kennen, wat het leven aangenamer en makkelijker maakt. Ook het leven bij de familie Diouf valt meer dan goed mee. Het feit dat deze familie zo sociaal geëngageerd is, en dat Sagar (vader) Diouf tot voor kort burgemeester van de regio was, maakt dat ik op veel plaatsen kom, en veel duiding kan krijgen bij de dingen die zich voor doen in Fissel. Zo was ik niet meteen welkom in het gemeentehuis vanwege politieke spanningen tussen de Conseil Rurale enerzijds, en Enda Ecopole en het vormingscentrum anderzijds. Dit kwam heel ingewikkeld over, maar dankzij de gesprekken met oa de familieleden werd mij heel wat meer duidelijk over de politieke situatie (en spanningen) van Fissel. Ook tijdens het bezoek van de docenten, heb ik ook meermaals uit senegalese mond mogen horen dat mijn integratie goed verloopt (“hij is al meer Sérère dan Toubab”). Dus dat zit wel goed. Al ben ik wel van plan om effectief lessen Sérère te gaan volgen. Zodat ik wat diepzinnigere gesprekken kan aangaan met de lokale bevolking.

De activiteiten in het vormingscentrum is een ander verhaal. Tot vandaag heb ik nog geen echte vorming kunnen bijwonen. Buiten dan de vormingen Taekwondo en Coiffure, die al een tijdje lopen. De drie animatoren die werkzaam zijn in het centrum houden zich vooral bezig met het bemannen van het vormingscentrum en met de formele taken (boekhouding, copietjes nemen, materiaal uitlenen). Er zit dus niet veel beweging in. Het zal de komende maanden dan ook één van mijn taken zijn om hier wat verandering in te brengen. Al is er een lange weg te gaan. Voorlopig houd ik me bezig met een vorming rond internet voor de animatoren. Normaalgezien zou deze volgende week gegeven kunnen worden.

Eergisteren heb ik wel de animatoren van Recodef (een andere organisatie die hier actief is ter bevordering van de ontwikkeling van Fissel) vergezeld bij hun vorming rond het bewaren van bonen. Op deze manier heb ik (eindelijk) kennis kunnen maken met de wijze van vorming geven (lees in grote groep theorethische uitleg geven), maar ook met het leven in één van de omliggende dorpen. De komende weken hoop ik toch nog meer van die bezoekjes te kunnen doen.

Ik heb dus echt nog maar weinig gedaan, en wordt eerlijk gezecht ook niet gestimuleerd om meer te doen. Dit geeft me soms het gevoel dat ik zelf als een amateur tewerk ga. En misschien is dat ook zo. De laatste dagen ben ik wat ziek, waardoor de energie me soms ook ontbreekt. Wat een vreselijk gevoel is, want ik heb maar 6 maanden (nog 5) om mijn inbreng te doen. Ook het gebrek aan teamvergaderingen (sinds mijn aankomst is er nog maar 1 geweest) beperkt de dynamiek van het centrum. Na de internet-vorming hoop ik dan ook een goed in gang te kunnen schieten. (Hoewel ik anderzijds betwijfel of die wel zo gemakkelijk zal gaan). Insjallah!

Vorige week, zaterdag hebben we de doop gehad van de kleine Birame Diouf. (Inderdaad, genoemd naar den Toubab) Een geweldige ervaring moet ik zeggen. Want de familiefeesten in Senegal hebben toch een andere dimensie dan bij ons. Buiten dat de families veel groter zijn, wordt er veel meer overdreven. Er wordt met (te) veel geld gesmeten, de moeder van de baby wordt bijna onherkenbaar opgemaakt en aangekleed, er wordt gedanst, gegeten en gedronken. Misschien toch niet zo veel anders als thuis. Maar als “overdrevener” het juiste woord niet is, dan is “intenser” dat zeker wel!

Ik zou nog lang kunnen doorgaan met vertellen, maar het komt er op neer dat het leven hier goed is, en het werken minder prioritair. Het begrip “6 maand” kan ik nu ook al wat beter vatten dan enkele weken geleden. Er liggen veel uitdagingen klaar, dus kwa toekomstperspectief zit het zeker goed.

Ik weet dat naast tekst ook beeldmateriaal veel (meer) kan zeggen over de gebeurtenissen hier. Ik probeer dan ook wat materiaal online te zetten. Maar dit is spijtig genoeg niet zo evident. De internetverbinding is niet snel genoeg om veel foto’s online te zetten (5min per foto). En ook deze blog zelf heeft haar beperkingen. Zo werd het filmpje dat ik uploadde beperkt tot de eerste minuut. Als het niet met deze blog lukt, kan je altijd op mijn picasaweb-pagina gaan kijken: picasaweb.google.com/willem.gordts

Verder wil ik nog even opmerken dat de exacte terugkomstdatum nog niet vast ligt. En dat deze blog hierdoor zelf gekozen heeft om me eind november te laten terugkomen. Hier kan ik zelf niets aan doen. De werkelijke terugkomstdatum zal eerder voor april 2010 zijn;)

Groetjes,

Willem

Ps. Reacties mogen gegeven worden! Hoewel ik slechts om de paar weken de tijd neem om iets neer te schrijven zijn eventuele vragen of opmerkingen zeker welkom. Zo kan ik ook meer deugddoende informatie doorspelen;)